Instalacja i konfiguracja Linux Red Hat 6.2 dla początkujących

-- Sebastian Pawlak

Już jakiś czas temu pojawiła się kolejna wersja Linux RedHat, tym razem w wersji 6.2 o pseudonimie konspiracyjnym `Zoot'. Niestety dopiero teraz w LinuxPlusie została dołączona płytka z tą dystrybucją. Wersja 6.2 posiada szereg usprawnień i nowości o czym więcej można poczytać w LinuxPlusie 5/2000 (gdzie znajduje się CeDek z instalką). W moim przypadku nowy RedHat pozwolił odpalić moją kartę S3 Trio 3D/2X bez trybu bufora ramki.
Poniżej przedstawiam w punktach kroki, które trzeba wykonać, aby można było zacząć pracę z systemem.

1. Uruchom komputer z włożoną płytą CD z instalacją RedHata. W razie potrzeby ustaw w Setupie
opcję bootowania z CDROMu.
2. Powinieneś zobaczyć tekstowy ekran powitalny. Tu należy wybrać w jakim trybie (tekstowym
lub graficznym) chcesz instalować Linuxa. Ja polecam tryb graficzny ponieważ daje on
możliwość wyboru serwera obsługującego kartę graficzną (w trybie tekstowym wybór dokonywany
jest automatycznie - co w moim przypadku oznaczało niewłaściwy serwer). Zakładam zatem, że
wybrałeś tryb graficzny :).
3. Wybierz język angielski, co po angielsku jest `English'.
4. Zostaw domyślne ustawienia klawiatury (Generic 101-key PC, U.S. English w/ISO 9995-3,
Enable dead keys).
5. Ustawienia myszki: w zależności od rodzaju (2 lub 3 klawisze, PS/2 lub port COM) wybierz
3 Button Mouse serial lub np. 2 Button Mouse PS/2. Jeśli twoja mysz ma 3 przyciski to
wtedy odznacz opcję `Emulate 3 Buttons'.
6. Gdy instalator przejdzie do sekcji `Install Type' wybierz `Custom' - pozwoli ci to
na wybranie własnej konfiguracji systemu.
7. Tworzenie partycji. Jeśli instalujesz Linuxa pierwszy raz i nie masz jeszcze odpowiednich
partycji to nadszedł moment aby je stworzyć. Przyciskiem `Add..' dodaj dwie partycje -
jedną dużą (np. 2 GB) typu `Linux native' na system oraz małą (np. 100 MB) typu Linux swap
na swap`a. Dla partycji `Linux native' w polu `mount point' wpisz slash `/' (w tym celu
podświetl partycję i kliknij przycisk `Edit').
8. Pozwól instalatorowi sformatować partycję.
9. Możesz odznaczyć opcję tworzenia dyskietki bootującej (w końcu masz od tego płytę CD).
Wybierz domyślny system dla LILO - w momencie startu komputera, jeśli nie podasz inaczej,
będzie ładowany ten właśnie system. Możesz odznaczyć (jeśli nie masz SCSI) opcję "Use
linear mode ...".
10.Ustawienia sieci: odznacz DHCP (chyba, że używasz) i podaj parametry sieci
(np. IP: 192.168.1.5 ...). Możesz też zrobić to później korzystając z programu pod i-X-y
lub modyfikując plik `/etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0'
11.Wybierz strefę czasową: `Europe/Warsaw'.
12.Podaj hasło, którym będziesz posługiwać się jako root.
13.Hasła: pozostaw zaznaczone `Enable MD5 Passwords', `Enable shadow Passwords'.
14.Wybierz pakiety, które chcesz zainstalować lub zainstaluj je wszystkie wybierając opcję
`[] Everything' znajdującą się na dole listy.
15.Wybierz monitor. Jeśli twój monitor nie znajduje się na liście możesz wybrać model pokrewny
i ręcznie przepisać z instrukcji częstotliwości odchylania pionowego i poziomego.
16.Wybierz z listy kartę graficzną (ja wybrałem moją S3 Trio 3D/2X) i podaj ilość pamięci.
Koniecznie naciśnij klawisz testowania. Jeśli obraz jest poszatkowany to może znaczyć,
że albo wybrałeś złą kartę albo serwer nie obsługuje danego trybu graficznego. Spróbuj
podać mniejszą liczbę pamięci - wtedy uruchomi się słabszy tryb i jest szansa, że zacznie
działać.
17.Rozdzielczość: wybierz rozdzielczość adekwatną do wybranej wcześniej ilości pamięci (dla np.
2 MB można wziąć 1024x768 16Bpp).
18.Teraz rozpocznie się instalacja. Jak wypisuje instalator innego znanego systemu operacyjnego:
`Usiądź wygodnie i zrelaksuj się, system ... jest instalowany na tym komputerze' - w tamtym
przypadku mimo takich miłych napisów nie byłem wcale zrelaksowany :).
19.Po kilkudziesięciu minutach komputer zostanie przeładowany (wyjmij płytę CD z CDROMu).
20.Zaloguj się jako root i zaraz po tym, dla większej wygody pracy, zmień rozdzielczość
w trybie tekstowym (a właściwie to już graficznym): w pliku /etc/lilo.conf w sekcji
obrazu Linuxa dopisz linię `vga=791'. Przeinicjalizuj LILO wpisując polecenie `lilo'.
21.Czas na konfigurację modemu. Wpisz polecenie `setserial /dev/ttyS2' aby sprawdzić czy modem ma
właściwe ustawienia. Port, na którym podpięty jest modem identyfikowany jest w Linux`ie np.
przez ttySx (gdzie x to liczba). Ponieważ numeracja portów w Linux`ie jest od zera toteż
portowi COM1 odpowiada ttyS0, a portowi COM3 ttyS2. Jeśli ustawienia są właściwe to omiń ten
punkt. Jeżeli twój modem ma np. złe IRQ to można to poprawić na kilka sposobów, np. zmianę
numeru w źródłach i kompilacja kernela lub użycie polecenia `setserial' (co zaraz omówię).
Przegraj plik /usr/doc/setserial-2.15/rc.serial do /etc/rc.d/init.d/serial i wydaj komendę
`chkconfig --add serial'. Stwórz plik `serial.conf' w katalogu `/etc' i wpisz w nim linię
`/dev/ttyS2 irq 3' (gdzie ttyS i irq musisz podać zależnie od podłączenia modemu).
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w /usr/doc/setserial-2.15.
22.Konfiguracja połączenia z Internetem za pomocą skryptów.
Linux oferuje wiele możliwości ustanawiania połączenia z internetem (np. Kppp, Wvdial, Minicom,
Seyon). Tu zajmę się omówieniem łączenia przy użyciu skryptów. Skrypty dają możliwość
prostego łączenia się z siecią bezpośrednio z terminala podając odpowiednie polecenie.
- sprawdź czy masz w kernelu obsługę PPP (np. jako moduł),
- zainstaluj pakiet PPP: `rpm -i ppp-2.3.11-4.i386.rpm',
- podaj nameservery w pliku /etc/resolv.conf wpisując dwie linie `nameserver 194.204.152.34' i
`nameserver 194.204.159.1',
- skopiuj pliki `ppp-on', `ppp-on-dialer', `ppp-off' z katalogu /usr/doc/ppp-2.3.11/scripts do
katalogu /etc/ppp,
- w skopiowanym pliku `ppp-on' zmodyfikuj odpowiednie pola abyś mógł łączyć się ze swoim
providerem (numer telefonu, użytkownik, hasło).
Teraz wykonaj próbne połączenie wpisując `./etc/ppp/ppp-on'. Po połączeniu wpisz polecenie
`ifconfig' - jeśli połączenie powiodło się to w sekcji `ppp0' zobaczysz swój numer IP
(przydzielony dynamicznie). Możesz uruchomić przeglądarkę `lynx mh4000.pjwstk.waw.pl'.
Rozłącz się wpisując `./etc/ppp/ppp-off'.
W chwili obecnej możesz uruchamiać skrypty tylko z katalogu /etc/ppp. Abyś mógł robić to
z dowolnego katalogu dodaj ścieżkę dostępu do skryptów do zmiennej systemowej `PATH'.
W /etc/bashrc dopisz linię `export PATH=$PATH:/etc/ppp'. Uaktywnij nową ścieżkę wpisując
`source bashrc'. Sprawdź czy ścieżka została dopisana wydając polecenie `echo $PATH'.
23.Konfiguracja połączenia z Internetem spod i-X-ów.
Powód, dla którego poza skryptami warto oddzielnie skonfigurować internet pod i-X-ami jest
taki, że będąc w środowisku graficznym wygodniej jest kliknąć ikonkę na np. pasku zadań niż
ręcznie ustanawiać połączenia wklepując nazwę skryptu. Dodatkowo można umieścić na pasku applet,
który za pomocą kontrolek i wykreślanego wykresu będzie obrazował obciążenie łącza.
- uruchom kreator połączenia wybierając z menu: `Internet/Dialup Configuration Tool' i
przejdź przez bardzo intuicyjny proces konfiguracji.
- umieść na pasku zadań mój ulubiony applet: `Panel/Add applet/Network/RH PPP Dialer'.
Połącz się na próbę z siecią. W tym celu kliknij nowo zainstalowany applet. Uruchom
sobie Netscape`a i zobacz jak wygląda strona serwera studenckiego mh4000 pod adresem
`mh4000.pjwstk.waw.pl'. Potem rozłącz się klikając ponownie na applet.
Aby podczas łączenia modem nie wydawał charakterystycznych pisków kliknij prawym przyciskiem
myszy na applet (cały czas ten sam) i wybierz `Configure PPP...'. Wybierz zakładkę `Modems',
wybierz `Edit...', włącz opcję `Set modem volume ?' i przewlecz pozycjoner (tak mawia JB)
do lewej strony.
24.Instalacja klienta ssh.
Aby móc łączyć się z serwerem mh4000, musisz mieć klienta ssh (niestety nie ma go na CeDeku,
więc ściągnij z sieci).
- rozpakuj archiwum: `tar -xzf ssh-1.2.27.tar.gz',
- przegraj źródła do np. /usr/share/ssh,
- w tym katalogu wpisz `./configure',
- wpisz `make', wpisz `make install', wpisz `make clean',
- link do programu został utworzony w katalogu `/usr/local/bin' toteż należy dodać go do PATH:
w pliku /etc/bashrc wpisz linię `export PATH=$PATH:/usr/local/bin'.
Teraz połącz się z internetem i wpisz:
`ssh1 sXXXX@mh4000.pjwstk.waw.pl'
Jeśli nie masz zablokowanego konta to powinieneś zobaczyć ekran powitalny.
25.Instalacja karty dźwiękowej. Nie jest to zbyt skomplikowana operacja. Najlepiej, zajrzyj
do dokumentacji `/usr/src/linux-2.2.14/Documentation/sound'. Przykładowa instalacja
mojej karty Gravis UltraSound PnP polega na wpisaniu z linii poleceń następujących komend
(wziętych z dokumentacji):
`modprobe sound'
`insmod ad1848'
`insmod gus io=0x220 irq=5 dma=1'
Należy też zwrócić uwagę na to czy obsługa karty włączona jest do kernela (np. jako moduł).
Oczywiście Linux daje jeszcze wiele innych możliwości instalacji karty. Drugie rozwiązanie
(zalecane) to wpisanie do pliku `/etc/conf.modules' następujących poleceń:
`alias sound gus' # operację tę wykonaj zależnie od posiadanej karty
`post-install gus /sbin/modprobe -k sound'
`options gus io=0x220 irq=5 dma=1'